Rotating mechanical instalation / plastic female torso, Technics turntable, several thousand stickers produced for little girls / 71cm / 2016-18
rotating mechanical instalation / plastic female torso, Technics turntable, several thousand stickers produced for little girls / 71cm / 2016-18
Glittery self-adhesive stickers of fairies and princesses refer to media-imposed manipulative, flat, one-dimensional female characters in the sense of a desirable and moderate female profile, which through the further mass distribution of “female images”, propagates the same unobtrusive (but convincing) coordinates for modeling a cultural and psychological hybrid from early developmental stages of womanhood, through the way she dresses, first of all.
Behind this colorful and cheerful veil, there is a machine of raging civilizational materialism carried by the technological progress of the consumerist-capitalist construction linked to the profitability of the producer’s interests. These values are directly related to a predictable model of what the neoliberal-individualist subject should want.
It is a space of colorful and morbidly multiplied fairy desires in which a unified techno Venus is born.
As well as the ancient goddess whose birth is freed from any inconvenient content, who is a metaphorical and lyrically censored version of embodiment, the floating arrival of the perfect woman from airy sea foam.
Rotirajući mehanički instalacija/ plastični torzo lutke iz izloga, gramofon Technics, nekoliko hiljada stikera proizvedenih za djevojčice / 71cm / 2016-18
Šljokičasti samoljepljivi stikeri vila i princeza, upućuju na medijski nametnute manipulativne, plošne, jednodimenzionalne ženske likove u smislu poželjnog i umjerenog ženskog profila koji daljom masovnom distribicijom «ženske slike» propagira isto tako nenametljivo (ali ubjedljivo) koordinate za modelovanje kulturološkog i psihološkog hibrida od rane razvojne faze žene kroz način odijevanja prije svega.
Iza ovog raznobojnog i veselog vela, mašina je podivljalog civilizacijskog materijalizma nošenog tehnološkim napretkom konzumerističko-kapitalističke konstrukcije vezane za profitabilnost interesa proizvođača. Ove vrijednosti su direktno povezane sa predvidljivim modelom onoga što bi neoliberalno-individualistički subjekt trebao da želi.
Prostor je to šarenih i morbidno umnoženinh vilinskih želja u kome se rađa unificirana tehno Venera.
Kao i drevna boginja čije je rođenje oslobođeno od svakog nezgodnog sadržaja, koja je metaforička i lirska cenzurisana verzija otjelovljenja, lebdećeg nadolaska savršene žene iz prozračne morske pjene.
Borjana Mrdja 