Photographs / object made of plastic tubes / 2020
photo / Borjana Mrdja i Milos Vucen; production / Borjana Mrdja i Milos Vucen
Resistance to nature begins as an aesthetic act. Escape from natural processes, which imply acceptance of finitude and changes in the state of matter, finds refuge in the material of plastic. The dress is an aestheticized civilization skin. The aestheticization of the plastic hybrid of mass industrial production achieves the tempting form of a comforting consumerist trap without an expiration date. The designed universal, plasticized face conceals the uncontrolled and rapid flow of economic exchange in ever-increasing collision with natural processes. Plastic as a massive, “immortal” and lifeless material of civilization also shares the aquatic natural habitat with the only biologically immortal living being – the jellyfish Turritopsis nutricula.
Fotografije / objekat od plastičnih cijevi / 2020
fotografije / Borjana Mrđa i Miloš Vučen; produkcija / Borjana Mrđa i Miloš Vučen
Otpor prirodi počinje kao estetski čin. Bijeg od prirodnih procesa koji podrazumijevaju prihvatanje konačnosti i promjene stanja materije, pronalazi utočište u materijalu plastike. Haljina je estetizovana civilizacijska koža. Estetizacijom plastičnog hibrida masovne industrijske proizvodnje postiže se primamljiv oblik utješne konzumerističke zamke bez roka trajanja. Dizajnirano univerzalno, plastificirano lice prikriva nekontrolisani i brzi protok ekonomske razmjene u sve većoj koliziji sa prirodnim procesima. Plastika kao masovni, „besmrtni“ i beživotni materijal civilizacije ujedno dijeli vodeno prirodno stanište sa jedinim biološki besmrtnim živim bićem – meduzom pod imenom Turritopsis nutricula.
Borjana Mrdja 